تجلیل از استاد عبدالنبی زارع عارف ارسنجانی در شاهچراغ شیراز

عبدالنبی زارع ارسنجانی، که با نام ادبی «عارف» شناخته میشود، یکی از چهره‌های بی‌بدیل و ماندگار ادبیات معاصر ایران است.

جایگاه او فراتر از یک شاعر معمولی است؛ او هنرمندی است که با قلم جادویی‌اش توانسته رنگ و بوی تازهای به شعر فارسی ببخشد و دریچه‌ای نو به دنیای احساس و تفکر بگشاید. اشعار عارف، ترکیبی منحصر به فرد از عرفان ناب و طنز ظریف است؛ تلفیقی که کمتر شاعری توانسته با این ظرافت و مهارت آن را عرضه کند. او در آثارش، مفاهیم عمیق و گاه پیچیده عرفانی را با زبانی ساده، روان و قابل فهم برای عموم بیان میکند، به گونه‌ای که هر خواننده ای از هر قشر و سلیقه‌ای میتواند به راحتی با آن ارتباط برقرار کند و لذت ببرد.یکی از ویژگی‌های برجسته عارف، بداهه سرایی های طنز اوست که با حضورش در برنامههایی مانند «قند پهلو» در صدا و سیمای ایران بر جایگاه هنری‌اش افزود. اجرای اشعارش در این برنامه ها، گواهی است بر تسلط بی نظیرش به هنر بیان شعر طنز و توانایی‌اش در جذب مخاطبان با سلایقی گوناگون. او نشان داد که شعر نه تنها میتواند فضای تفکر و تعمق را فراهم آورد بلکه مایه شادی، سرگرمی و همدلی نیز هست. این تلفیق متنوع از طنز و عرفان سبب شده عارف به نمادی زنده از شاعری مردمی و همه فهم تبدیل شود؛ شاعری که در محافل ادبی معتبر شناخته شده و در دل توده مردم نیز محبوب است.

به طور کلی، «عارف» یک گنجینه زنده فرهنگی و ادبی است که با شعرهایش صدای بسیاری از ناگفته ها و حس های انسان را به شکلی هنرمندانه به نمایش میگذارد. او زیست بوم ادبیات ایران را غنی تر کرده و نسلهای مختلف را به راز و زیبایی کلمات پیوند داده است؛ نعمتی که هر فرهنگی به آن نیاز دارد تا همیشه تازه و زنده بماند. قطعاً آثار و نام او در تاریخ شعر فارسی، جاودان و ماندگار خواهد بود، چرا که علاوه بر ارزش هنری، روایتی از هویت و احساسات یک جامعه را در دل خود دارد.